چیزی از عمر دولت یازدهم باقی نمانده است. دولتی که بهار و جوانی خود را پای برجام گذاشته بود و امید داشت شاید بذری که درون خاک دفن کرده در آینده درختی شود که بتواند زیر سایه آن تکیه دهد و با دستی پر از محصولات این درخت وارد عرصه انتخابات شود، اما حالا با یک درخت عقیم مواجه شده است. درختی که نتنها سایه و ثمره ای برای دولت تدبیر و امید به دنبال نداشته است، بلکه ریشه های این درخت مشکلات جدیدی را به دنبال داشته است. حالا دیگر زمانی نیست که روحانی بخواهد با شعار های جذاب نگاه ها را به خود جلب کند. این روزها زمانی است که باید روحانی از چهار سال کارنامه خود مقابل دیده مردم دفاع کند. با این وجود با دست خالی کار برای روحانی راحت نیست.   

روحانی خوب میداند که دچار ریزش رای شده است، می داند که در چهارسال نتوانسته است بسیاری از وعده های انتخابات 92 را عملی کند، حالا چاره ندارد جز ایجاد فضایی احساسی برای رقابتی سخت در سال آینده، بنابراین برای ممانعت از شکست در انتخابات امیددارد با بحثهای جنجالی جایگاه متزلزل کنونی را تثبیت کند و آرای خاکستری بیشتری را به صحنه بیاورد!

حرف‌هایی که آنقدر با واقعیت و خواسته های جامعه فاصله دارد که حتی هم قطاران و کارتل های رسانه ای حامی دولت هم نمی توانند به راحتی از کنار آنها عبور کنند. سخنانی که باعث شده است از میان حامیان دیروز روحانی هم مورد انتقاد قرار گیرد.

درهمین راستا یکی از شِگردهای تیم رسانه ای دولت یازدهم ارجاع تمامی مشکلات کشور به گذشته و متهم کردن دولت های سابق به عنوان عامل اصلی ناکارآمدی برنامه های دولت بود. دولت یازدهم، از رئیس جمهور گرفته تا سخنگو و سایر وزرا در اکثر مواقعی که مورد پرسش قرار می گرفتند که چرا برنامه های دولت تدبیر و امید نتوانسته است کار به جایی ببرد، در اکثر مواقع دولت گذشته یکی از علل اصلی ناکارآمدی ها معرفی می کردند!

*پرداختن زیاد به دولت قبل مشمئز کننده است

همین افراط دولت اعتدال در مقصر معرفی کردن دولت های گذشته کار را به جایی رسانده است که اصلاح طلبان نیز زبان به انتقاد باز کنند. درهمین راستا رسول منتجب نیا قائم مقام حزب اعتماد ملی در این باره با «مشمئز کننده» خواندن این رویه گفت:

 

«مطرح کردن ضعف ها و اشکالات، در بسیاری از موارد ضروری است. مردم باید بدانند که شرایط چگونه است و دولت در چه شرایطی امکانات را تحویل گرفته. این در زمانی کاربرد داشته و دارد اما ادامه این مساله تا پایان دوره دولت، می تواند تأثیر منفی بگذارد. یعنی مردم می گویند، سال اول می گفتید که این اختلاس و کمبود مربوط به دولت قبل بوده اما الان و در سال چهارم چرا این مساله را مطرح می کنید؟

به نظرم دولت باید به جنبه های اثباتی خود بپردازد و دیگر پرونده قبل را ببندد. دیگر گذشت. یک زمان رئیس قوه قضاییه هم می گفت که من در یک ویرانه قرار گرفته ام. شما فرض کنید که ویرانه ای بوده اما شما بگویید که در این چهار سال، قدم های مثبتی برداشته شده است. من معتقدم اگر به جای پرداختن به نقاط قوت، مدام بیاییم و به گذشته و بزرگ کردن آن، بپردازیم برای مردم کم کم مشمئزکننده می شود. یعنی مردم با خود می گویند که این ها حرفی برای گفتن ندارند و مدام به گذشته بازگشته و به دیگران اشکال می گیرند».

*در همین دوره ای که روحانی با افتخار از آن یاد می کند، رشد بخش ساختمان، معدن و صانایع‌ومعادن منفی بوده است

اما این تنها نمونه انتقادهای اخیر اصلاح طلبان به شیوه سخن گفتن روحانی در ماه های پایانی نیست. روزنامه اعتماد یکی از رسانه هایی که در چهار سال گذشته به عنوان رسانه حامی دولت شناخته می شد، صبح امروز در مطلبی با عنوان «تائید دیر هنگام تراز بانک مرکزی» ضمن انتقاد از تاخیر در ارائه تراز نامه بانک مرکزی، انگشت انتقاد خود را بر مقایسه وضعیت بازار ارز در سال 91 و سال 95 قرار داد و نوشت:

«به نظر مي‌رسد منصفانه اين بود كه رييس‌جمهوري، آماري هم از جهش ارز طي روزهايي اعلام مي‌كرد كه نرخ دلار به ۴۲۰۰ تومان هم رسيد و حتي صرافي‌هاي مجاز بانكي، به هر نفر ۵ هزار تومان ارز با نرخي ميان مبادله‌اي و بازار آزاد ارايه مي‌كردند؛ پس اگر ثبات اقتصادي وجود دارد، چرا بايد چنين اقداماتي صورت گيرد. رييس‌جمهور همچنين از رشد بي‌سابقه اقتصادي طي سال‌هاي اخير سخن به ميان آورد؛ اين در حالي است كه بانك مركزي به عنوان سياستگذار پولي كشور، رشد اقتصادي نيمه اول امسال را بدون نفت، تنها ٩/٠ درصد اعلام كرده است و در همين دوره‌اي كه روحاني با افتخار از آن ياد مي‌كند، رشد بخش ساختمان ۱۳- درصد، معدن ٣/٧- درصد و صنايع و معادن ٩/٠- بوده است».

*«روحانی چه گلی به سر ممکلت زده است» 

در روزهای گذشته نیز روزنامه آفتاب یزد یکی از رسانه های زنجیره ای اصلاح طلبان نیز با طرح این سوال که «روحانی چه گلی به سر ممکلت زده است» نوشت:

«حالا که عزم حسن روحانی جزم شده است یک نکته را نباید از ذهن دور نگه داشت که اکنون حسن روحانی در زنگ انشاء نیز نیست و زنگ حساب آغاز شده است.ملزومات فضای جدید روشن و بَین است.یعنی دیگر رییس جمهور نمی‌تواند بگوید «چه تحویل گرفته» بلکه باید بگوید «چه کرده است».احمدی نژاد اگر هم زمین سوخته تحویل داده - که داده- اما باید دید دولت تدبیرو امید چه گلی به سر مملکت زده است.»

این روزنامه در ادامه می نویسد:

« با تمام این تفاسیر نقد دولت گذشته و افشاگری قصورات آن دولت، برای مردم دیگر «حرف حساب» تلقی نمی‌گردد. رئیس جمهور اگر معتقد است که تمام آنچه باید گفته می‌شده، نشده اکنون دیگر زمان چنین اظهاراتی نیست و زمان آن گذشته است».